Als een Vis in het Water: ‘Limburgish’ en ‘Languages’

In dit blogbericht zal ik mijn twee recente werken, ‘Limburgish’ en ‘Languages’ toelichten. Deze werken zijn tot stand gekomen aan de hand van historisch onderzoek, het gebruik van moderne technologie en tientallen quotes van verre en dichte vrienden. Aan de hand van deze tools onderzoek ik de relatie tussen taal en identiteit. Ik wil iedereen bedanken voor hun bijdrage aan dit werk.

‘Limburgish’ is een werk dat zich verdiept in de constructie van de Limburgse taal. Voordat de provincie Limburg of de Nederlandse natie bestond, noemde nog niemand Limburg Limburg. Niemand erkende de taal in deze provincies als Limburgs. Na de constructie van de Nederlandse natie begonnen mensen echter een Limburgse identiteit te construeren en daarmee een Limburgse taal. In dit mixed media-stuk gebruikte ik oude kaarten, gevonden in linguïstisch onderzoek naar de Limburgse taal. Het was fascinerend om te zien hoe de taal zich ontwikkelde. De taalkaarten, die aan het begin nog vrij onsamenhangend waren, leken na verloop van tijd steeds meer op de provincies Limburg. Ik heb ook onderzoek naar de tonaliteit en uitspraak van het Limburgs, evenals lokale Limburgse woordenboeken, verwerkt in het werk.

Naast deze historische elementen heb ik mijn eigen lettertype voor het werk gemaakt. Het lettertype is geïnspireerd op muzieknoten. Met behulp van deze letters schreef ik enkele citaten van mijn groep Limburgse vrienden. De citaten voegen een persoonlijk tintje toe aan het werk, en het muzieknoot-geïnspireerde lettertype vertegenwoordigt de ‘zangerigheid’ van het Limburgs.

Een van de meest opvallende kenmerken van ‘Limburgish’ is de visvorm in de omtrekken van de twee Limburgen. De vis staat voor de tussennatuur van Limburg, een regio die op de grens ligt tussen België, Duitsland en Nederland. Net zoals de vis in het water zwemt, zit de Limburgse taal tussen Nederlands en Duits, met invloeden van Frans. Het vis-symbool zal blijven terugkeren in mijn toekomstige werken als symbool van de Limburgse identiteit.

‘Languages’ is een ander mixed media-stuk dat de dynamiek van taal en de democratische aard ervan verkent. Het werk is een mix van digitale kunst, olieverf en stiften. Voor de achtergrond van het stuk creëerde ik verschillende gedichten op basis van een mindmap. Vervolgens gebruikte ik AI om deze gedichten om te zetten in prompts en gebruikte ik AI Image Creators om ongeveer twintig afbeeldingen te maken. Deze legden uiteindelijk het fundament voor dit werk.

De centrale elementen van ‘Languages’ zijn het gebruik van water en vuur. In de water rimpelingen kan men verschillende quotes lezen die ik verzameld heb van mijn internationale vrienden. Deze citaten vertegenwoordigen de diverse en dynamische aard van taal – de schoonheid van taal. Het vuur in het midden vertegenwoordigt de kracht achter talen. Taal heeft het vermogen om te creëren, te vernietigen en te transformeren. Net zoals de oerknal is taal plotseling maar ontvouwt zich gedurende de tijd.

Enkele voorbeelden van quotes die vrienden stuurden:

• мир = vrede
• сонейка = zon, maar zo kan je ook een persoon noemen waarvan je houdt
• Megszentségteleníthetetlenségeskedésetekért
• u har du skitit i det blå skåpet = nu heb je gepoept in de blauwe kast
• Kaalekaffi = koude koffie
• Patate = aardappel (Waals)
• قل خيرا أو أصمت. = spreek goed of blijf stil
• जिंदगी सस्ती है साहब, जीने के तरीके महंगे हैं। = het leven is goedkoop, het is de manier waarop we leven die duur is

De twee werken zijn met elkaar verweven, omdat binnen de gebruikte symboliek, het Limburgs als een vis in het water is. Het Limburgs als categorie zit tussen talen in, maar maakt als gegeven onderdeel uit van het grotere geheel – de altijdveranderende totaliteit aan talen.

Deze werken maken deel uit van een grotere serie genaamd ‘Village Life’. In deze serie onderzoek ik de effecten van globalisering op het dorp. De serie zal bestaan uit zes keer twee werken. Elke set schilderijen zal elkaar tegenspreken en wrijving creëren. Ik ben van plan om in de zomer van 2023 een tentoonstelling te houden met deze werken.